De eekhoorn besluit om zich om te draaien voordat hij naar de stoep rent. Daar heb ik niet op gerekend. Op een haar na plet ik hem. Even later vluchten ook drie grote herten de weg af zodra ik er langs rij. Het is ’s ochtends erg vroeg. De dieren hebben blijkbaar nog niet gerekend op een Hollander met watervrees. Die nog wat onwennige zware fiets over kletsnatte wegen sturen, daar heb ik nog geen zin in.

In verband met het aangekondigde slechte weer ben ik bij zonsopgang, 05:15 lokale tijd, vertrokken uit een miezerig Williamstown. De bestemming is het noorden van Pennsylvania. Noordelijker dan dat lijkt het een aantal dagen slecht te blijven. Binnendoor rij ik naar Old Chatham, NY. De wegen liggen mooi in het met loofbomen en velden gelardeerde landschap maar qua wegdek zou de USA beter Nieuw-België heten. Het is opletten om de motor niet uit balans te brengen in een richel of pothole. Langs de wegen staan op Zweedse architectuur gebaseerde houten huizen. Aan de staat van de huizen valt af te lezen dat de bewoners er veel aan doen om het netjes te houden maar dat de koopkracht ontbreekt om grondig te renoveren.

Vanaf Old Chatham pak ik de Interstate naar het zuiden, ten westen van de Hudson. Met behulp van de buienradar gok ik dat ik net voorbij Poughkeepsie kan komen voordat de buien losbarsten. Op de I-87 is de officiële maximum snelheid 65 mph. Om niet ingehaald te worden door vrachtwagens pas ik me aan het andere verkeer aan. En dat betekent tot 80 mph richting het zuiden. Rechts van me zie ik donkere wolken samenpakken maar de weg blijft droog.

De reviews hadden gelijk. De muziekinstallatie op de Electra Glide is top. 130 km/u, met helm op zit ik mee te zingen met Dave Matthews. Het volume staat nog maar op 50%. De muziek komt uit twee speakers in het dashboard voor en twee achterin bij de topkoffer. Het overstemt zelfs het toch niet al te subtiele uitlaatgeluid van de Harley. Heerlijk voor de lange rechte snelweg. Ik vraag me af of de andere weggebruikers kunnen meegenieten.

Nadat ik afbuig naar de weg richting Milford, PA, begint het te spetteren. Ik kan sowieso wel een kop koffie gebruiken en ga de snelweg af. Bij de afrit duik ik de Burger King in met m’n laptop. Precies op tijd, want kort daarna begint het hevig te plenzen. De dames van het restaurant vinden het prima dat ik me er installeer om het slechte weer af te wachten. Elke keer wanneer ik denk dat het nog een half uur duurt ontwikkelt zich een nieuwe bui achter de huidige. Dat blijft zo zes uur doorgaan. De WiFI is sloom, dus ik pas me aan. Ik waag zelfs een ‘Croissanwich’ te bestellen. Een fake croissant met omelet en een burgertje, geserveerd met koffie en hashbrowns. Dat hoeft de rest van de vakantie niet meer.

Als het eindelijk droog wordt rij ik door het Delaware Water Gap Recreational Park naar Stroudsburg. Lekker douchen en wat eten. Morgen richting Gettysburg.

Stroudsburg

Langdurige regen, 16°C